Korea: drie jaar gevangenisstraf voor pesten

Constante berichten van je baas nadat je werkdag is afgelopen. Gedwongen worden om overvloedige hoeveelheden alcohol te drinken omdat je te laat arriveerde bij een bedrijfsdiner. Te horen krijgen dat je voor iedereen koffie moet halen omdat je een vrouwelijke medewerker bent. Gedwongen worden om te knielen en aangerand worden omdat je bent vergeten kaneel te kopen. Geschopt en bespuugd worden vanwege te laat komen. Doordrenkt worden met water omdat je te langzaam rijdt. Op je voorhoofd geslagen worden met het handvat van een dweil omdat het management dat grappig vindt. Dit zijn nog maar enkele voorbeelden waar Koreaanse werknemers dagelijks mee te maken hebben. En nee, dit gaat niet over het Noorden.

”Tegenwoordig noemen veel jonge Zuid-Koreanen hun land een ‘hel’, wijzend naar de cultuur van intense concurrentie om een goede baan te krijgen.”

Zuid-Korea is een van de grootste succesverhalen van deze wereld. 66 jaar geleden, net na de Koreaanse oorlog, was het land een economische woestenij. Vandaag de dag staat het land niet alleen op de 11^e plek van ’s werelds grootste economieën met bedrijven zoals Samsung, KIA, en Hyundai, maar is het ook een land met een levendige democratie en een opkomende cultuurmacht. Echter, heeft dit succes ook een duistere kant. Tegenwoordig noemen veel jonge Zuid-Koreanen hun land een ‘hel’, wijzend naar de cultuur van intense concurrentie om een goede baan te krijgen. Vervolgens betekent dit niet dat, wanneer Zuid-Koreanen een baan krijgen, hun situatie ook daadwerkelijk verbeterd. Het Koreaanse werkleven staat bekend om de vele uren, strenge hiërarchie en giftige bedrijfscultuur. Wat resulteert in intimidatie op de werkvloer. Werknemers komen niet voor zichzelf op omdat ze bang zijn de baan te verliezen, waarvoor ze zo hard hebben gewerkt. Ook willen ze de intimidatie niet nog erger maken. Een oud-medewerker van “Korean Air” beschreef zijn ervaringen bij dit bedrijf als volgt: ‘’De sfeer in dit bedrijf was dat, hoe vaak de ethiek ook overschreden werd, wij hen nog steeds moesten dienen als onze meesters. In het bedrijf waren wij allen vrijwillige slaven geworden.’’

Sinds juli is er een nieuwe anti-pest wet aangenomen die een einde moet maken aan deze ‘vrijwillige slavernij’ op de werkvloer. Het resultaat is dat alle vormen van intimidatie in Zuid-Korea waar voorheen geen aandacht aan werd besteed, of die zelfs werden goedgekeurd, nu strafbaar zijn. Terwijl gevallen van fysieke en seksuele aanranding op de werkvloer al in de Zuid-Koreaanse wet geregeld waren, is intimidatie tot dusver niet behandeld. De nieuwe wet definieert pesten als ‘’fysiek of mentaal lijden ondervinden of het verslechteren van de werkomgeving wanneer werkgevers of werknemers hun status of macht gebruiken en handelen voorbij de juiste regels op het werk.’’ De wet betreft alle werkenden. Dus zelfs wanneer een werknemer een andere werknemer intimideert, wordt het slachtoffer beschermd. Wanneer pesten op de werkvloer wordt gerapporteerd zijn werkgevers verplicht om dit direct te onderzoeken en de juiste actie te ondernemen om zodoende het slachtoffer te helpen. Werkgevers die vergeldingsmaatregelen nemen tegen slachtoffers die de intimidatie hebben gerapporteerd kunnen een boete krijgen die kan oplopen tot 25000 dollar en een gevangenisstraf van drie jaar.

Het is jammer dat de Koreaanse overheid werkgevers met gevangenisstraffen moet dreigen om zodoende het pesten op de werkvloer te laten stoppen, maar het effect is in ieder geval al waarneembaar. Dit effect kan worden gezien op drie manieren. Ten eerste heeft een recente studie aangetoond dat Koreanen zich relatief veiliger voelen om intimidatie op de werkvloer te rapporteren vanwege de nieuwe anti-pest wet. Ten tweede moeten managers, die voorheen bereid waren om een boete te betalen zo lang ze maar konden doen wat ze wilden, nu beter nadenken over hun acties vanwege de driejarige gevangenisstraf. Daarnaast zijn bedrijven bang voor negatieve publiciteit, omdat er erg veel aandacht wordt besteed aan de nieuwe wet. Vandaar dat conglomeraten onderwijs hebben aangeboden aan werknemers, of hun werkgevers- of disciplineregels hebben herzien om zodoende de uitvoering van de nieuwe wet te ondersteunen.

”Als je deze wet schendt, riskeer je een boete en een eventuele gevangenisstraf van drie jaar.”

Kortom, de hoge druk die gepaard ging met de naoorlogse opbouw van Zuid-Korea heeft geleid tot een onaangenaam werkleven, gekenmerkt door misbruik van macht en intimidatie. Deze situatie is zo’n groot probleem geworden dat de Koreaanse overheid een anti-pest wet heeft ingesteld. Deze nieuwe wet moet fysiek -en mentaal lijden en een verslechtering van de werkomgeving wat door pesten wordt veroorzaakt voorkomen. Als je deze wet schendt, riskeer je een boete en een eventuele gevangenisstraf van drie jaar. Het effect van de nieuwe wet is reeds zichtbaar, en vele bedrijven onderwijzen zowel werknemers als werkgevers hoe zich te gedragen binnen een hiërarchie. Echter zou een driejarige gevangenisstraf niet nodig moeten zijn om het pesten te stoppen.