In deze student entrepreneur spreken Ruud Hoevenaar en Jaap van Eggelen over hun eigen bedrijf: EZ Boekhouding. Ze beschrijven hoe ze hun bedrijf hebben opgericht en vertellen hoe het is om een student entrepreneur te zijn. Het interview is gemaakt in samenwerking met Starterslift Tilburg, het centrum van Tilburg University voor ondernemende studenten met talent en ambitie. Kun je in het kort omschrijven waar EZ Boekhouding voor staat en waar het zich mee bezig houdt? Wij focussen ons op de muziekindustrie. Dit is bekend terrein, omdat we allebei afgestudeerd zijn van de Fontys Rockacademy (Tilburg). Ons bedrijf helpt andere muzikanten en culturele ondernemers (zoals freelance fotografen, dansers, et cetera) om als ondernemer alles correct te doen volgens de Nederlandse belasting regelgeving. Met welke redenen hebben jullie dit bedrijf opgericht? Het begon een aantal jaar geleden toen ik al een leraar aan de Fontys Rockacademy was. Jaap had toen al een basis opgezet, maar het moest verbeterd worden. We besloten toen om er een echte onderneming van te maken. Hoe heeft de onderneming zich ontwikkeld sinds haar oprichting? Heel veel! We zijn begonnen met het basis idee van accounting/boekhouding, maar toen zagen we dat voornamelijk belastingaangiftes de grootste problemen opleverden. Dus dat hebben we opgelost! Daarna was er de spil van offline meetings versus online webseminars. We gaven een heleboel seminars. Nu doen we dit allemaal online en dit is tot groot voordeel voor de klanten en voor ons. We hebben geen ruimtes nodig en we kunnen deze seminars geven op ieder gewenst moment. Is een eigen onderneming goed te combineren met een studie? De combinatie studeren en een eigen onderneming is goed te doen, maar het is hard werken. Soms is het lastig te combineren wanneer je een deadline hebt voor het werk, en voor je studie. Welke vaardigheden heb je opgedaan tijdens het ondernemen? Het toepassen van de wet! Daarnaast zijn de lessen van prof. mr. E.P.M. Vermeulen erg nuttig! Hoe zien jullie de toekomst van deze onderneming? Het opzetten van een bedrijf dat mensen echt helpt te doen wat ze moeten doen. Dat is mijn visie voor de aankomende jaren en ik zou dit graag willen doen door het aanbieden van online meetings, conferences en eigen software. Tot slot, welke tips willen jullie de studenten meegeven die ook het plan hebben een eigen onderneming te starten? Praat met mensen in het Entrepreneur Center in het Tias gebouw en zet dan de eerste stappen terwijl je grotere plannen hebt. Het is beter om te beginnen met praten en ontdekken terwijl je er al midden in zit, dan het maken van een perfect hypothetisch framework of een plan dat gebaseerd is op riskante aannames. Als je hierin geïnteresseerd bent raad ik je aan “The Lean Startup” van Eric Ries en “Running Lean” door Ash Maurya te lezen. Als je een eigen bedrijf wil starten, aarzel niet om contact met mij te zoeken! ruud@ezboekhouding.nl Algemene informatie: Oprichters: Ruud Hoevenaars en Jaap van Eggelen Studie: Fiscaal recht Bedrijfsnaam: EZ Boekhouding Locatie: Tilburg Werknemers: 3 Activiteiten: Online accounting software (Muziekanten en andere culturele ondernemers, niche gebaseerd) Website: www.ezboekhouding.nl
Wist je dat…
In het eerste kwartaal van 2012 het aantal verkochte iPhones groter was dan het aantal geboren baby’s (402,000 versus 300,000) volgens Mobile First. Nigeria is de grootste producent van olie. De hoeveelheid gas verbrand bij de productie van olie is meer dan genoeg om het hele content Afrika van stroom te voorzien (het is echter goedkoper om het te verbanden dan om er energie van te maken. Daarnaast geven ze niks om het geproduceerde gas, omdat ze zoveel verdienen aan de olie). Bill Gates vertelde zijn professoren van Harvard Universiteit dat hij miljonair zou zijn op zijn 30e. Hij was biljonair op 31-jarige leeftijd. Het accountantsberoep heeft haar eigen feestdag, Internationale Accounting Dag. Het vindt jaarlijks plaats op 10 november. De oom van JP Morgan, James Pierpont, schreef Jingle Bells in 1857. Een dollarbiljet gaat 18 maanden mee voordat deze verslijt. De geschiedenis van Wall Street gaat terug tot 1600, New York was toen de nederzetting New Amsterdam. Voordat er al het handelen plaatsvond was het een doorgang langs een muur die de nederzetting beschermde tegen aanvallen van inheemse Amerikanen. De bewoners noemde het, op een moment van creativiteit, “Wall Street”. Onderzoek heeft uitgewezen dat slechts 10 uur persoonlijk onderwijs in financiën een positief effect heeft op de uitgaven en het sparen van studenten. De gemiddelde 21-jarige in de Verenigde Staten zal meer dan 2.2 miljoen uitgeven in zijn/haar leven. De Amerikaanse student krijgt in de eerste week aan de universiteit ongeveer acht credit cards aangeboden. De laagste positie van de Dow Jones ooit was 28,48 in de zomer van 1896. De hoogste positie was 18.288,63 in maart 2015. De Zwitserse banken bezitten samen 35% van het wereldvermogen. De grootste munt op aarde is een Canadese munt is ter waarde van 1 miljoen (Canadese) dollars. De munt heeft een diameter van ca. 51 cm en weegt ongeveer 100 kilogram. Het euroteken is ontworpen door de Belgische Alain Billiet en was gepresenteerd in december 1996. 10% van het inkomen van de Russische overheid gegenereerd wordt door de verkoop van wodka. Het Nederlandse dubbeltje is gebruikt voor het gat in cd’s en dvd’s Bijgesteld voor de inflatie Warren Buffet miljonair was op 25-jarige leeftijd.
Breng de beloning voor topbestuurders weer in redelijke verhoudingen!
Het is inmiddels een jaarlijks ritueel geworden. De Volkskrant publiceert ieder voorjaar de resultaten van eigen onderzoek naar de beloning van topbestuurders van een flink aantal grotere ondernemingen in diverse sectoren. Elke keer blijkt dat de beloning van de top en die van gewone werknemers weer verder uit elkaar zijn gegroeid. Terwijl de werknemers slechts zeer beperkte loonsverhogingen krijgen eigent de top zich forse loonsverhogingen toe, aangevuld met riante bonussen en aanvullingen op hun pensioenvoorziening. De verhouding tussen de vaste beloning van topmanagers en van de laagstbetaalde werknemers is uitgegroeid tot een kloof van soms wel factor 50 of hoger. Voor een uurtje werk van de top moet de laagstbetaalde méér dan een week werken! De top verdedigt hun beloning met argumenten als: het gaat om schaars beschikbaar uniek toptalent, voor minder kun je internationaal geen goede bestuurder krijgen, in het buitenland wordt nog veel meer betaald, de top verdient zichzelf ruimschoots terug door de gestegen beurswaarde, de critici zijn alleen maar jaloers. Geen woord over de interne verhoudingen met de beloning van gewone werknemers! De redelijkheid, uitlegbaarheid en verdedigbaarheid van de interne beloningsverhoudingen zijn minstens zo belangrijk. Blijkbaar valt dat buiten het blikveld van topbestuurders, raden van commissarissen en remuneratiecommissies. Het lijkt erop dat deze toplagen in hun eigen wereldje leven en zich alleen daaraan spiegelen. Zonder te zien wat in de normale wereld gebeurt en redelijk is. Als goden(zonen) op hun Olympus, die geen zicht meer (willen) hebben op de wereld lager en onderaan de berg. De FNV vindt de aangedragen argumenten voor exorbitant hoge beloningen drogredenen! Hoezo uniek toptalent? De grote problemen bij de banken hebben bewezen dat het behoorlijk tegenviel met de prestaties van deze toppers. Hoezo kun je voor minder geld geen talenten krijgen? Dat zegt alles over de intrinsieke motivatie van deze lieden om hun werk goed te doen. En dit argument is een belediging voor al diegenen die gekwalificeerd zijn en bereid zijn de functie voor een normalere beloning te vervullen. Maatschappelijk geef je zo een volstrekt verkeerd signaal af: blijkbaar moet je als ‘schaars talent’ heel veel willen verdienen, want anders ben je geen talent. Ga dat eens tegen verpleegsters, leraren, agenten etc. vertellen! Beroepen waar niet zoveel wordt verdiend en waar vele talenten en vakmensen hun werk uitstekend doen. Het buitenland betaalt meer. Als je in de wereld van het benchmarken (salarisvergelijken) selectief winkelt komt dat er zeker uit! En zeker als je alleen met ondernemingen vergelijkt waar meer wordt betaald. Vervolgens gaat de beloning omhoog, en dús de mediaan. Zo treedt het haasje-over effect op. Nooit kijken topmensen naar ondernemingen waar minder wordt betaald. Nou ja, wél als het om benchmarkonderzoeken voor gewone werknemers gaat! De top verdient zich ruimschoots terug door de gestegen beurskoers of winst. Dit is een onbewezen stelling. Zo eenduidig ligt de relatie tussen de prestaties van de top en beurskoers of winst niet. Die worden door vele factoren bepaald. Bovendien is de beurskoers een dagkoers die nogal fluctueert. En moet je je wel op deze korte termijn aandeelhoudersbelangen richten in plaats van op langere termijn doelen (continuïteit, klanttevredenheid, maatschappelijk verantwoord ondernemen)? Alle critici zijn jaloers. Dit is een omdraaiing van de werkelijkheid! Een topmanager kan perfect tevreden zijn met zijn beloning tot de benchmark uitwijst dat collega-topmanagers bij andere bedrijven meer betaald krijgen. En dan moet de beloning dus ineens omhoog. Waarom? Vanwege jaloezie of status (‘wie heeft de langste’?). De FNV vindt dat werknemers en bedrijfsleiding gezamenlijk bijdragen aan een organisatie, ieder naar eigen vermogen en mogelijkheden. Werknemers en bedrijfsleiding horen dan ook in gelijke mate mee te delen in de lasten en lusten. Gaat het goed, dan krijgen allen een vergelijkbare loonsverhoging en winstdeling. Gaat het slecht, dan moeten beiden genoegen nemen met weinig of geen loonsverhoging. Daarbij krijgt de top, terecht, vanwege de grotere complexiteit en verantwoordelijkheden in hun functie een aanzienlijk hogere beloning. Omdat kapitein en bemanning samen het schip laten varen zou de top vooral oog moeten hebben voor de beloningsverhoudingen binnen hun eigen onderneming. In plaats van de internationale arbeidsmarkt van hun ‘peers’ in het ‘old boys network’ als referentiekader te nemen. Naast het vaste loon zien we ook nog zeer riante bonussen voor topbestuurders, die lang niet allemaal geweldig goed gefunctioneerd hebben. De FNV vindt dat deze bonussen sterk beteugeld moeten worden. Ze leiden tot ongewenst gedrag, door fixatie op korte termijn doelen (beurskoers, winst) ten koste van lange(re) termijn resultaten (klanttevredenheid, beheerste risico’s, kwaliteit). Bij de banken hebben we dit duidelijk gezien, maar helaas lijken ze er niets van geleerd te hebben. Bonussen zijn oncontroleerbaar, want de criteria zijn niet helder en eenduidig en de individuele invloed op de resultaten is moeilijk aan te tonen. Bovendien worden topmanagers al vorstelijk betaald om hun werk goed te doen, dus is er geen reden om ze een bonus te geven. Ze horen al uit zichzelf voldoende gemotiveerd te zijn om hun werk goed te doen. Ze zijn ook gewoon in loondienst, in tegenstelling tot directeur-eigenaren, en lopen slechts beperkte risico’s bij niet goed functioneren. Risico’s die een gewone werknemer ook loopt (zoals ontslag). In het licht van eerlijke beloningsverhoudingen binnen de onderneming wil de FNV aan deze ongewenste ontwikkelingen iets doen. Natuurlijk gaat het om zware functies met zware verantwoordelijkheden, die zeker goed beloond mogen worden. Wij vinden een verhouding van 1:20 in hun vaste beloning ten opzichte van het vaste loon van de laagstbetaalden in de onderneming daarbij alleszins redelijk. De FNV hanteert deze factor 20 als norm in de marktsectoren. Voor die bedragen willen vele gekwalificeerde mensen de functie van topbestuurder graag vervullen. We zouden graag zien dat topmensen in vaste dienst gewoon onder de cao vallen; hun vaste beloning moet worden afgeleid van de loonlijn in het cao gebouw. De topfuncties moeten ook met één meetlat van functiewaardering worden gemeten. In de (semi-)overheidssectoren, waar de lonen met publiek geld worden betaald, geldt de Wet Normering Topinkomens die de beloning van topbestuurders aftopt op het salaris van een minister. De bonussen wil de FNV om te beginnen
Just graduated: Ties de Kok
Mijn naam is Ties de Kok en recentelijk heb ik mijn Research Master diploma in Accounting behaald aan Tilburg University. Afgelopen september ben ik onderdeel geworden van het Accounting departement als een PhD kandidaat (Promovendus). Ik hoop inzicht te kunnen geven in deze, voor velen, onbekende carrière richting door terug te kijken op mijn persoonlijke ervaringen met de Research Master en mijn keuze voor een PhD positie. Een academische carrière is niet iets voor iedereen. Ongeveer twee jaar geleden, toen ik geconfronteerd werd met de keuze voor een master opleiding, was ik er van overtuigd dat de academische wereld niks voor mij was. Een paar weken later voegde ik me toch bij Xiaochi, Nan, Xiang, Yue, Victor, Thijs en Yusiyu om te beginnen met het tweejarig programma van de Research Master in Accounting. Deze keuze was, klaarblijkelijk, niet gedreven door een direct verlangen om een academicus te worden. De uitdagingen en mogelijkheden die gepaard gaan met een Research Master hadden daarentegen wel een erg grote aantrekkingskracht op me. Met een terugkijkende blik valt deze keuze het beste te omschrijven als een goed overwogen sprong in het diepe, eentje waar ik zeker geen spijt van heb! Ik begon de Research Master meteen na het behalen van mijn bachelor Bedrijfseconomie, ik had dus geen ervaring met een eerdere master opleiding. De Research Master in Accounting is een tweejarig programma, het eerst jaar draait voornamelijk om het verkrijgen van de juiste vaardigheden (zoals econometrie) die nodig zijn om goed onderzoek te kunnen verrichten en het tweede jaar is meer gefocust op het opbouwen van bekendheid met de accounting literatuur en met het schrijven van de Research Master scriptie. Als ik terugkijk op deze twee jaar dan was het zeker hard werken en af en toe frustrerend omdat sommige dingen lastiger gemaakt worden dan ze zouden hoeven te zijn. Maar ik kijk ook zondermeer terug op heel veel goede momenten en ervaringen. Allereerst, de verschillende Research Master tracks zijn gevuld met studenten afkomstig uit een grote variëteit aan landen. Dit zorgt voor een erg internationale en cultureel diverse ervaring. Mijn vaardigheid in de Engelse taal is erg toegenomen, de vele Chinese vriendschappen hebben me een hoop geleerd over de Chinese cultuur en mijn blik op de wereld in het algemeen is een stuk globaler geworden. Ten tweede, op het vlak van persoonlijke ontwikkeling heeft de Research Master me ook erg weten te stimuleren. In het bijzonder omdat er enige keuzevrijheid is wat betreft de richting waarin je jezelf graag wilt profileren (ik heb bijvoorbeeld veel geleerd op het vlak van programmeren). Veel van de vaardigheden en inzichten die je op doet tijdens een Research Master hebben ook een meerwaarde in carrières buiten het academisch circuit. Het is dan ook niet verwonderlijk dat sommige studenten er voor kiezen om hun Research Master diploma te gebruiken voor een andere carrière. Ik was één van de gelukkige die een PhD positie aangeboden kregen binnen het Accounting Departement van Tilburg University. Ik werd, wederom, geconfronteerd met de vraag of een academische carrière iets voor mij is. Op basis van de opgedane ervaringen in de afgelopen twee jaar besloot ik om mijn oorspronkelijke conclusie te herzien en de driejarige PhD positie te accepteren. Mijn grootste motivatie is het gevoel dat mijn persoonlijke denk- en werkwijze erg overeenkomt met het concept van een onderzoeker. In mijn ogen is het doen van onderzoek een activiteit waarin mijn nieuwsgierigheid en drang om te leren goed tot zijn recht kunnen komen. Praktisch gezien betekent dit dat dat een PhD mij de vrijheid biedt om onderzoeksvragen en onderzoeksmethodes te vinden die dicht passen bij hoe ik graag denk en werk. Het opent ook de deur om samen te werken met de vele goede onderzoekers werkzaam op Tilburg University en andere universiteiten overal op de wereld. Lesgeven is, naast het doen van onderzoek, een substantieel onderdeel van het PhD traject. Dit semester geef ik werkcolleges voor het bachelor vak Accounting 1, dit is tot op heden een erg leerzame ervaring. Tot voorkort was ik zelf nog een student dus ik probeer mijn studenten zoveel mogelijk tips en tricks mee te geven die ik geleerd heb toen ik zelf deze vakken volgde. Het is lastig te zeggen hoe de toekomst van mijn carrière eruit gaat zien. Momenteel overweeg ik om een tijdje door te brengen op een buitenlandse universiteit, maar deze overweging staat nog in de kinderschoenen. Op het vlak van onderzoek ben ik constant aan het zoeken naar nieuwe interessante onderzoeksvragen en naar innovatie manieren om deze vragen te beantwoorden. Drie jaar geleden had ik nog geen idee dat ik uiteindelijk zou belanden in een PhD positie, ik denk dan ook dat alleen de tijd uit kan maken wat de toekomst in petto heeft!
Waarom IJsland?
Ongeveer een jaar geleden stond ik voor de keuze voor de bestemming van mijn semester in het buitenland. Deze keuze was voor mij niet moeilijk; ik wilde studeren aan Reykjavik University. Ik kan niet zeggen hoe vaak ik wel niet ben gevraagd waarom van alle bestemmingen ik had gekozen voor IJsland. Mensen begrepen niet waarom ik naar zo’n koud en misschien zelfs grauw land wilde gaan. Tegen al die mensen zou ik willen zeggen dat toen ik mijn eerste roadtrip door het land maakte, ik bijna begon te geloven in de mythen en elfen waar IJsland bekend om staat. IJsland heeft zo’n geweldige, adembenemende en afwisselende natuur met watervallen, vulkanen, zwarte stranden, ijsbergen, warmwaterbronnen, geisers, het noorderlicht, de beroemde paarden en alle prachtige landschappen. Naast het verkennen van het land middels roadtrips, hiketochten en uiteraard het inburgeren in Reykjavik zelf, volg ik vijf zeer boeiende studievakken op Reykjavik University. Reykjavik University focust zich met name op ondernemerschap en samenwerking met het actieve bedrijfsleven. Dat is precies waar mijn interesses liggen en waarom deze universiteit zo goed bij mij past. De docenten van Reykjavik University zijn allemaal mensen uit het bedrijfsleven; ze gebruiken hun praktijkervaring in hun colleges, hierdoor is de studie zeer praktijkgericht en direct toepasbaar. Het is erg motiverend om onderwijs van deze gedreven professionals te krijgen. Zij richten zich niet alleen op theorie, maar ze prikkelen je om zelf dingen te ontdekken en toe te passen. Dit is een motiverende manier om college te krijgen. Hierdoor ontwikkel je vaardigheden die later in je leven zeer goed van pas kunnen komen. Zoals al eerder gezegd is IJsland een uniek land met veel natuur, maar het heeft ook een interessante economische geschiedenis. Voor mij, als een student bedrijfseconomie, is de ontwikkeling van de financiële sector van IJsland zeer fascinerend. De financiële sector is gegroeid tot tien keer het IJslandse bnp, net toen de wereldwijde financiële crisis begon in 2008. Vanwege de omvang van de financiële sector in IJsland, zou deze financiële crisis een faillissement van het land veroorzaakt kunnen hebben. Echter de IJslandse economie blijkt anders te zijn dan die van de meeste Westerse landen. De huidige ontwikkelingen in IJsland omvatten vooral het groeiende toerisme. De toeristische sector heeft een ongelooflijk positief effect op IJsland gehad en is inmiddels een aanzienlijk deel van hun maatschappij en economie. De reisbranche haalt veel geld binnen en creëert banen in het hele land. Het is duidelijk waarom IJsland steeds populairder wordt; het heeft zoveel moois te bieden. Naast het feit dat het landschap van IJsland zo uniek is, is Reykjavik als hoofdstad ook heel bijzonder. Reykjavik is de grootste stad van het land met zo’n 200.000 inwoners. Dit klinkt misschien alsof dat er niet zo veel zijn, maar als je bedenkt dat de totale bevolking van IJsland slechts ongeveer 330.000 inwoners telt, is het toch wel veel. Reykjavik is geen drukke of lawaaierige stad, de stad is levendig met een zeer ontspannen sfeer met schattige, gekleurde huizen en alternatieve bars. Er zijn geen grote winkelketens gehuisvest. Alleen boetiekjes en kleine winkels zijn gelegen in het hart van de stad. Dit in combinatie met de excentrieke en originele bars, cafés en restaurants maakt het een authentieke stad. Ik hoop van harte dat IJsland met inbegrip van Reykjavik zal blijven zoals het nu is. Dat het land niet zal lijden onder het toenemende toerisme. Het land moet haar bijzondere waarde die IJsland nu zo uniek maakt, behouden. Ik hoop dat IJsland de schoonheid van haar land verkiest boven het zo veel mogelijk kunnen verdienen aan het toerisme. Ook de warme, gastvrije sfeer die er heerst mag niet verloren gaan. Natuurlijk is het toerisme goed voor de economie, maar dit mag niet ten koste van IJsland zelf gaan, want naar mijn mening is het een van de meest weergaloze plaatsen in de wereld. Ik ben benieuwd naar hoe IJsland eruit zal zien in enkele jaren vanaf nu, maar op dit moment geniet ik nog met volle teugen van hoe het er nu is. IJsland is inspirerend en laat je soms geloven in magie vanwege alle ongewone verschijnselen. Ik ben erg blij met mijn keuze om een semester aan Reykjavik University te studeren en IJsland te ontdekken als exchange student. Dus waarom ik voor IJsland heb gekozen? Ik kan niet één reden noemen waarom niet 
Hoe de “Valley” mijn leven veranderde
Status quo is uit Sommigen beweren dat Sillicon Valley de wereld aan het veranderen is. Het stuk land tussen San José en San Francisco (80km) in de ‘Golden State’ van California bevat de meest invloedrijke bedrijven in de wereld op het moment. De “Valley” is één van de meest innovatieve hotspots en trekt bedrijven aan die de status quo veranderen op het gebied van mobiliteit, energie, manier van omgaan met informatie, gezondheid en consumentengedrag. Namen als Google, Uber, Apple, Facebook, AirBnB en Tesla keren dagelijks terug in onze taal. De inspirerende dynamiek van ondernemerschap en innovatie is gebaseerd op een mix van verschillende elementen: talent pool ontwikkeling en verzorging (groots gepromoot door universiteiten als Stanford, UCSF en Berkeley), risico nemende houding waarbij missers in het bedrijf niet worden gestigmatiseerd, financiële investeringscultuur (beschikbaarheid van fondsen) en overheidssupport (zowel rechtswege als financieel). Mijn student beleving @ Stanford Met steun van de ‘Belgian American Education Foundation’ (BAEF), verliet ik mijn thuisland België in september 1995 om te starten met een PhD programma aan de ‘Graduate School of Business’ (GSB) van Stanford University. BAEF startte in België als een initiatief van de ‘Commission for Relief of Belguim’ (CRB) tijdens de Eerste Wereldoorlog door President Herbert Hoover, één van de eerste Stanford alumni, en ondersteunt nog steeds elk jaar tientallen Belgische studenten om te studeren aan top VS universiteiten. Na de welkomstcocktails samen met de 25 nieuwe PhD studenten en de GSB professoren onder de Californische zon was het academische programma meteen in volle gang. De wiskunde, micro-economie en econometrie vakken met meerdere wekelijkse opdrachten hielden iedereen druk bezig en veroorzaakten soms zelfs een slaaptekort. De verschillende achtergronden van de studenten zorgden vaak voor interessante klas- of huiswerkdiscussies en genereerden zo met name nieuwe manieren van denken. Vakken volgen op andere faculteiten was nog een pilaar van mijn onderwijsbeleving. Het vak resampling statistics, dat werd gegeven door Bradley Efron (uitvinder van de bootstrap methode), was voor mij één van de beste vakken ooit. Professor Efron demonstreerde hoe ontwikkelingen op een nieuw vlak binnen de statistiek voor doorbraken zorgden in de medische en bouwkundige wetenschappen. Erg interessant, zeker voor een Business School student. Ontwikkelingen in de technische en internet sector werden volop besproken op de campus en hebben mijn proefschrift aanzienlijk beïnvloedt. Terug na 14 jaar In juni 2014 had ik de mogelijkheid 2 maanden door te brengen als gastonderzoeker in het accountancy departement van de Stanford GSB. Samen met Koen Becking (TiU President), die mij voor 3 dagen kwam bezoeken, nam ik de kans om meer te weten te komen over nieuwe onderwijs hulpmiddelen zoals de MOOCs studio, de baanbrekende digitale leslokalen (op afstand leren), het creativiteits- en startup lab. Ik heb ontmoetingen gehad met MBA studenten en professoren om zo meer te weten te komen over nieuwe leermethoden. De link met mensen in de praktijk zoals investeerders en ondernemers viel mij op. Op de jaarlijkse 4th of July voetbalwedstrijd tussen LA Galaxy en San José Earthquakes in het Stanford Stadium (met meer dan 40000 bezoekers) werd ik geïntroduceerd aan een groep van Valley ondernemers. Interessant om te weten is dat één van hen de oprichter van Turnitin is, wat op Tilburg University gebruikt wordt voor het verwerken van theses. Valley lessen die ik geleerd heb Tilburg University kan slimme beslissingen maken om zijn positie binnen het Brainport ecosysteem te verbeteren terwijl het streeft naar internationale academische uitmuntendheid, vergelijkbaar met Stanford University in de Silicon Valley setting. Het data science initiatief is een goed voorbeeld van inter-universiteit samenwerking (samen met de TU/E), ondersteund door de overheid en het bedrijfsleven. Dat biedt een vruchtbare grond voor ondernemingsactiviteiten. Op persoonlijk niveau raad ik studenten zeker aan om tijdelijk in het buitenland te gaan studeren, bij voorkeur in een regio met een bloeiende economie en een uitdagend academische omgeving. Je zult een internationale blik krijgen en een globaal netwerk ontwikkelen waar je de rest van je leven nog profijt van zult hebben. Neem risico’s, ben niet tevreden met de status quo en daag jezelf uit. Je zult er geen spijt van hebben!