Ook onderwijs na openen beperkt houdbaar!

Niet alleen de overheid, maar vooral de student zelf zou meer moeten investeren in en tijdens zijn studententijd. Persoonlijke ontwikkeling moet hierbij centraal staan. De vrijheid die deze tijd biedt geeft ontzettend veel kansen, maar je moet ze zelf grijpen.

Jurgen, een goede vriend van me, zegt altijd dat je beter spijt kunt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan. Gedurende mijn studentenperiode heb ik veel naast mijn studie ondernomen, ik denk dat ik ook gerust kan zeggen een stuk meer dan de gemiddelde Tilburgse student. Zoals voor velen geldt, was mijn oorspronkelijke reden hiervoor het verrijken van mijn CV. Ik kwam er al snel achter waarom bedrijven dit zo waarderen. Aan het eind van iedere ondernomen rol of activiteit kun je altijd wel punten aanwijzen waarin je jezelf hebt ontwikkeld, ook al ben je je er niet meteen van bewust. Nu terugkijkend, is het bestuursjaar bij studievereniging Asset | Accounting & Finance het kantelpunt geweest in mijn studententijd: toen ik mijn studie een jaar lang stil had gelegd in 2014, besefte ik pas echt hoe groot het belang van een actief studentenleven kan zijn. Het was voor mij een echte eye opener en ik begon toen pas in te zien wat echt belangrijk is: jezelf ontwikkelen.

Wanneer je de balans opmaakt wat je samen met je bestuursgenoten en actieve leden hebt bereikt in een jaar tijd, merk je pas hoe ongelofelijk veel je hebt geleerd. Je ontwikkelt je soft skills, leert om goed te netwerken en om verantwoordelijkheden te dragen. Vooraf is het haast onmogelijk om in te schatten met hoeveel stakeholders zo’n vereniging te maken heeft onder andere op de universiteit, in het bedrijfsleven en onder haar (oud) leden. Een van de belangrijkste taken voor mij als External Affairs was het binnenhalen van voldoende opbrengsten bij bedrijven, wanneer dit niet zou gebeuren ontstaan er al snel serieuze liquiditeitsproblemen (om toch binnen de accounting & finance thema’s te blijven). Genieten is dit jaar natuurlijk ook voldoende gebeurd en tot de dag van vandaag ben ik nog steeds blij dat ik te zijner tijd deze keus heb gemaakt en merk ik de voordelen er nog steeds van..

Na afloop heb ik nog een stage gelopen bij KPMG Advisory in Amstelveen en mijn bachelor afgerond. Ook deze stage had ik achteraf nooit willen missen. Daar waar ik dacht dat ik bij mijn studievereniging al een behoorlijke slag qua professionaliteit had gemaakt, leerde ik tijdens mijn stage pas echt wat professionaliteit inhoudt. Je raakt gewend aan nog meer gestructureerd werken volgens bepaalde normen en doet ontzettend snel en veel relevante kennis van een bepaald vakgebied op. Zo’n stage is een ideale tijd om een veel beter beeld te krijgen bij de baan waar je later eventueel terecht kunt komen en daarnaast geeft het je denk ik een gewaardeerde voorsprong qua werkervaring t.o.v. je medestudenten.

“Klaarblijkelijk is het slagen voor je studie alleen niet genoeg”

Wat nou echt als belangrijk wordt ervaren aan opgedane ervaring verschilt natuurlijk per bedrijf/functie waar je op wilt solliciteren. Maar toch denk ik dat iedereen wel bekend is met de algemene ‘checklijst’ van recruiters: Buitenlandervaring, commissie-ervaring, een bijzondere bijbaan, bestuurservaring, of sommigen starten zelfs een eigen bedrijf naast hun studie. Daarnaast zijn er ook tal van mogelijkheden om je te onderscheiden binnen je opleiding, bijvoorbeeld via het volgen van een honours program of extra vakken, of via een exchange programma of summer course. Het halen van hoge cijfers is natuurlijk ook iets om jezelf aantoonbaar boven je medestudenten te laten uitsteken. Alleen bij dat laatste blijft voor mij altijd de vraag staan, als hoge cijfers echt zo gewaardeerd worden en iemand het hoogst mogelijke onderwijs (een universitaire opleiding) wat Nederland te bieden heeft gevolgd, waarom hebben veel bedrijven dan toch de verplichte capaciteiten testen nodig in hun recruitmentproces? Klaarblijkelijk is het slagen voor je studie alleen niet genoeg om aan te tonen dat je over de juiste intelligentie beschikt. Het is dan ook iets wat me al lange tijd enorm boeit, kijken naar hoe de verschillende keuzes in mijn nabije studievriendenkring uitpakken. Ik heb geen idee of er überhaupt wel een op een verband bestaat tussen het opgebouwde CV en een succesvolle sollicitatie, misschien is het trainen op sollicitatiegesprekken nog wel veel belangrijker dan het opbouwen van een goed CV. Het komt immers altijd aan op dat ene of die enkele gesprek(ken), dát is het moment waarop de klik moet ontstaan wat uiteindelijk zou leiden tot een contract.

Ik denk dat de rol van de overheid in dit hele verhaal ook weer wat kan/moet veranderen. Prinsjesdag 2016 liet zien dat Nederland goed uit de crisis is gekomen, er zou weer voldoende ruimte voor investeringen zijn ontstaan. Binnen een kenniseconomie als de Nederlandse –en met kwalitatief hoogstaand onderwijs als een van de belangrijkste componenten daarvan- zou ik ervoor pleiten dat de basisbeurs weer zo snel mogelijk in ere wordt hersteld. Een tijd terug hoorde ik in het nieuws dat onderzoek aantoonde dat er op dit moment minder studenten op kamers gaan wonen, vanwege de tekorten op studiefinanciering. Op korte termijn zal hier wel weinig van te merken zijn in de toevoer richting de arbeidsmarkt, maar ik vrees dat het effect hiervan pas over een paar jaar echt pijnlijk voelbaar zal zijn. En dat terwijl er nu juist tijd en mogelijkheden zijn om hierop te anticiperen. Veel internationale studenten die ik heb ontmoet in Tilburg spreken lovend over het actieve studentenklimaat en dat er hier zo ongelofelijk veel manieren zijn om jezelf te ontplooien buiten je opleiding. Ik denk dat dit iets is wat we zouden moeten koesteren en als belangrijke pijler in ons studentenlandschap moeten blijven zien. Nederlandse universiteiten zouden in mijn ogen koploper moeten worden in het ondersteunen van actieve studenten en opbouwen/onderhouden van zulke ecosystemen.

Ik zie de opleiding niet als iets onbelangrijks, integendeel. Het behalen van een diploma is een vereiste om überhaupt ergens te kunnen solliciteren. Maar toch, wat bij mij wringt is dat voor bijvoorbeeld meer dan de helft van de vakken die ik heb gevolgd tijdens mijn bacheloropleiding, de vereiste literatuur vernieuwt op nagenoeg jaarlijkse basis. Blijkbaar veroudert de te bestuderen stof zo snel dat de kennis die je als student op doet zeer beperkt houdbaar is en al gauw als (ir-) of minder relevant wordt beschouwd. Werkervaring heeft daarentegen in mijn ogen een veel langere houdbaarheidstermijn, zeker nu je overal hoort en leest dat wij bij de generatie job hoppers gaan horen. Vaste contracten zijn al tijden geen zekerheid meer en het overgrote deel van deze bevolkingsgroep zal volgens veel studies steeds binnen vijf jaar wisselen van functie of bedrijf. Een brede achtergrond en ontwikkeling lijken mij daarbij erg handig om zo vroeg mogelijk op te doen, aangezien je daarmee uiteindelijk veel flexibeler de arbeidsmarkt kunt betreden.

“Er zijn genoeg kansen, maar je moet ze zelf pakken”

Als ik een advies moet uitbrengen aan (toekomstige) studenten dan zou ik echt nadrukkelijk benaderen dat het diploma in eerste instantie vaak wordt gezien als ultieme doel van je studententijd, maar dat dit in mijn ogen veel beter kan worden bijgesteld naar persoonlijke ontwikkeling. “Werken kan altijd nog” is een verschrikkelijk cliché, maar toch is het een waarheid als een koe. Ik zie mijn studententijd als de periode waarin ik de basis heb gelegd voor de start van mijn carrière en waarin ik heb genoten van de vrijheden en mogelijkheden die deze periode allemaal heeft geboden. Zo kreeg ik ooit de kans om les te geven in Engels en wiskunde op een basisschool in Zanzibar, een unieke ervaring die iedereen aan te bevelen valt, maar waar maar een enkeling in de hedendaagse maatschappij nog tijd voor kan en wil vrijmaken. Mijn favoriete leerling Jovin (op de foto verstopt onder mijn linkerarm) wilde maar wat graag naar Europa komen om te studeren, alleen hij wist nu al dat dat waarschijnlijk nooit mogelijk zou worden. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik Nederlander ben en besef me goed hoe gelukkig ik mag zijn, met de kansen die hier allemaal voor het oprapen liggen.
Extra curriculaire activiteiten vragen misschien een investering in de vorm van extra tijd en geld, maar het rendement wat je eruit haalt maakt het het helemaal waard. Daarom, start nog liever vandaag dan morgen, zoek iets wat bij jou past of wat je een leuke uitdaging lijkt. Er zijn genoeg kansen, maar je moet ze zelf pakken. Ik weet hoeveel adviezen er wel niet op studenten afgeslingerd worden, maar zoals T.S. Elliot ook al zei: “It is the journey, not the destination that matters”.