Tim Steketee (30) werkt sinds anderhalf jaar bij De Beer en woont binnenkort in zijn nieuwe huis in Hilvarenbeek, dat hij momenteel grondig aan het
Mijn naam is Gerard Boekhoud. Ik ben afgestudeerd met Electro Techniek als hoofdvak in Rotterdam. Vervolgens ben ik terecht gekomen in de ICT en aan de slag gegaan bij IBM, waar ik inmiddels 27 jaar werk. Ik ben begonnen als techneut, waarna ik manager werd en vervolgens diverse verschillende rollen binnen IBM heb vervuld. Op dit moment ben ik Senior Manager Software Development. Ik zal in dit interview mijn persoonlijke ervaringen en ideeën delen, en zal dus niet namens IBM spreken.
Hoe ziet een normale werkweek eruit voor u bij IBM?
Mijn voornaamste doel is om de organisatie te onderhouden. Als manager ben ik vooral bezig om mijn afdeling goed te laten draaien. Bovendien is het erg belangrijk om mijn targets te halen. Daarnaast maak ik de vertaalslag van de ‘taal’ van techneuten naar de ‘taal’ van managers en andersom. Dit is cruciaal om iedereen van dezelfde informatie te voorzien en alles transparant te houden.
Wat zijn de specifieke taken voor u als Senior Manager Software development bij IBM?
In het kort, het in goede banen leiden van ons team. Het vertalen van onze technologische activiteiten ten behoeve van onze directie is een belangrijk aspect van mijn werkzaamheden, maar uiteraard zijn we als management ook verantwoordelijk voor de inhoudsbepaling van onze te annonceren software en de daarbij behorende releaseplanning. Daarnaast is het belangrijk om op de hoogte zijn van ieders bezigheden, de voortgang, mogelijke problemen en waar mijn hulp nodig is.
We leveren elk jaar minimaal een lease van de software op. We ontwerpen en bouwen software, maar uiteraard zijn we ook verantwoordelijk voor het onderhouden van onze bestaande software en het oplossen van foutjes. Omdat de technologie voortdurend in beweging is, vraagt dit ook veel ontwikkeling. Er is veel meer werk dan dat we met ons team aankunnen en het vinden van geschikte technici is dan ook een heuse uitdaging. Er is voor een ontwikkelingsafdeling altijd veel meer te doen dan dat je in een bepaald tijdspanne zou kunnen realiseren. We willen wel zo veel mogelijk ondersteuning leveren voor onze bestaande klanten door het toevoegen van nieuwe technologie en features. Daarnaast moeten we natuurlijk ook kijken naar de projecten waar onze verkoopafdeling mee bezig is om hen daar zo goed als mogelijk bij te ondersteunen en soms zitten er gewoon minder dagen in de week dan je nodig hebt.
“Vroeger ging je voor je baan en carrière, dat was zo’n beetje belangrijker dan je gezin. Dit zou ik nu niet meer gedaan hebben als ik het opnieuw zou kunnen doen.”
Je bent vanuit deze drie perspectieven druk om een zo goed mogelijk product te bouwen. Dit is een ongelooflijk ingewikkeld proces dat een goede planning, design en management vereist. Naast deze dagelijkse activiteiten houd ik mij bezig met de persoonlijke ontwikkelingen van het team binnen onze afdeling maar let ook op dat er een gezonde balans is tussen werk en privéleven. Het komt regelmatig voor dat ik mensen naar huis stuur wanneer ik vind dat ze veel te lang aan het werk zijn, aangezien het belangrijk is om rust te nemen. Het negeren van dit soort waarnemingen lijdt tot een minder effectieve organisatie en het voorkomt dat mensen inklappen, want als dat gebeurt, zijn de problemen veel groter. Zowel voor hen persoonlijk als voor het team en het bedrijf.
Zijn er technologische veranderingen die nu plaatsvinden, en kan de universiteit erop inspelen?
Laat me een krachtige uitspraak doen: alle ICT kennis die je nu opdoet, is over 3 jaar volledig achterhaald. Als je jong bent, gaat het aanpassen prima, maar voor wat oudere mensen in het bedrijf is dat lastig. Op een gegeven moment word je door de techniek ingehaald en is alles wat jij weet niet meer valide. Veel studenten zijn zich hier niet bewust van. Ze studeren nu en denken te snel dat het leren daarna ophoudt, terwijl het dan eigenlijk pas echt begint. Universiteiten kunnen hierop inspelen door een link te leggen tussen wat er nu al bekend is en wat de toekomst waarschijnlijk gaat komen. Technische universiteiten doen dat in mijn ogen al heel goed. Andere universiteiten zijn vaak te theoretisch voor wat betreft techniek. Hoe het in de praktijk gaat, wordt in mijn ogen niet overal genoeg behandeld.
Management, binnen techniek, is een vak. Veel dingen kun je leren, maar veel aspecten zal je alleen tegenkomen in de praktijk. Dit zijn factoren die te maken hebben met je empathisch vermogen, als je dat niet van jezelf hebt dan zou ik je niet aannemen voor een managementpositie. Het volgen van een management master wil niet zeggen dat jij een goede manager wordt, het geeft je alleen de hulpmiddelen om een goede manager te worden.
Hoe gaat u om met de balans tussen uw werk en privéleven?
Aan het begin van mijn carrière zag ik mijn kinderen bijna nooit, maar later toen ik ouder werd realiseerde ik me wel dat ik de balans iets moest gaan verschuiven. Dat was aan het begin van mijn carrière echt niet zo goed gegaan. Ik had het voorrecht dat mijn vrouw thuis was en voor de kinderen wilden zorgen en hierdoor was het voor mij mogelijk om veel te werken. Anders was het echt niet mogelijk geweest. Achteraf gezien vraag ik me oprecht wel eens af of dit het allemaal wel waard is geweest en eerlijk gezegd heb ik mijn twijfels.
Terugkijkend heb ik wel veel te veel gewerkt en dat is niet goed voor je lichaam, je relatie enzovoort, maar ik heb er wel van geleerd en dit daarna enigszins proberen aan te passen. Het werken van een normale 40-urige werkweek is me alleen nooit gelukt. Ik denk dat het belangrijk is dat je naast je werk veel dingen hebt die je leuk vindt, zoals hobby’s en sociale activiteiten. Hierdoor zal je je nooit vervelen door alleen maar te werken. Persoonlijk vind ik dit erg belangrijk om de gezonde balans tussen werk en privéleven te onderhouden.
“Zorg dat werk je passie is, want als je je batterij niet kunt opladen in je werk, dan ga je het niet volhouden.”
De nieuwe generatie is iets beter in het onderhouden van deze balans. Vroeger was het zo dat je als het ware trouwde met het bedrijf, dat is nu niet meer zo. Het zogenaamde ‘lifetime employment’ bestaat niet meer. Je ging toen voor je baan en carrière en dat was zo’n beetje belangrijker dan je gezin. Dit zou ik nu niet meer gedaan hebben als ik het opnieuw zou kunnen doen. Ik knipperde met mijn ogen en plotseling waren mijn kinderen ineens 6 jaar en 9 jaar oud terwijl ik dat amper heb mee gekregen. Er zijn maar weinig mensen die daar gelukkig van zijn geworden. Je relatie moet er ook echt tegen kunnen en je moet er serieus samen goed over nadenken. Heel veel relaties zullen hier op stuklopen.
Wat is het belangrijkste dat u heeft geleerd in de verschillende functies die u tijdens uw carrière heeft bekleed?
In de vorige vragen heb ik dit al deels uitgelegd. Manager zijn is een apart vak, en niet één die je moet onderschatten. Ik heb me hier in het begin erg in vergist. Zwart-wit geredeneerd: ik ben van mening dat goede techneuten vaak slechte managers zijn en goede managers per definitie niet de beste techneuten. De reden hiervoor is dat beide beroepen erg van elkaar verschillen en andere passies vereisen, maar dat is slechts mijn mening.
Wat zou u als advies aan studenten van nu willen meegeven?
Bij managementposities moet je je steeds meer afvragen of dat echt is wat je wilt. Het leidinggevende beroep is erg anders dan ergens expert in zijn, en je drijft steeds verder weg van het vak waarvoor je opgeleid bent bij de universiteit. Zeker in grote bedrijven krijg je steeds meer te maken met de politiek die er binnen een bedrijf plaatsvindt.
Mijn advies: maak goed de balans op voor dat je ergens aan begint. Zorg dat werk je passie is, want als je je batterij niet kunt opladen in je werk, dan ga je het niet volhouden. Dit heeft consequenties voor jouw privé en werk, waar je in beide gevallen niet gelukkig wordt.
Denk tien keer na als je het alleen maar doet voor geld, carrière of status, want dat is het meest domme wat je kunt doen als het werk niet je passie is. Als het te goed lijkt om waar te zijn, denk dan extra goed na. Studenten hebben misschien deze levenservaring nog niet, of minder, dus denk er oprecht goed over na. Als je namelijk eenmaal je keuze hebt gemaakt, en in die cirkel zit dan is het moeilijk om eruit te stappen.
Daarnaast hoop ik oprecht dat studenten veel meer gaan werken om een duurzame economie te creëren en te denken aan de omgeving en de sociale component van het werk en leven. Ga altijd voor je team en niet voor je individuele carrière. Samen kom je namelijk veel verder en zal je veel meer bereiken. Uiteindelijk zal je hiervoor beloond worden.