Just Graduated: Martin Euwe

Martin Euwe, Finance Trainee bij Mars, vertelt in dit interview over zijn studieloopbaan; welke keuzes hij maakte en hoe hij deze heeft ervaren.

Kun je in het kort vertellen over je studieloopbaan?

Na mijn vwo besloot ik eerst te gaan reizen en daarna te gaan studeren. Ik ging backpacken in Centraal Amerika. Daar heb ik drie maanden in gastgezinnen gewoond met als doel de Spaanse taal te leren spreken.
Daarna heb ik nog een reis gemaakt door Zuidoost-Azië, wat achteraf gezien een redelijke cliché-reis was. Ik heb namelijk de standaard backpackerstrail gevolgd en ben, op wat uitstapjes na, lekker meegegaan in de backpackerspolonaise. Qua contacten met andere backpackers en met lokale mensen was het wel een geweldige reis.
Na terugkomst ging ik Bedrijfseconomie studeren aan Tilburg University. In het derde jaar van die studie heb ik in Buenos Aires een minor Finance gevolgd, waar ik verder aan mijn Spaans kon werken. Na terugkomst heb ik een bestuursjaar gedaan bij Asset | Accounting & Finance en daaropvolgend een master in Finance. Die master heb ik in augustus 2017 afgerond. Een week later begon ik mijn werkende leven als Finance Trainee bij Mars in het pittoreske Veghel.

Wat is de reden geweest voor jou om te kiezen voor de master Finance?

Al voordat ik me inschreef voor de bachelor Bedrijfseconomie, wist ik dat de volgende stap een Master Finance zou zijn. Maar het feit dat ik er zo zeker van leek te zijn, heeft me des te meer laten twijfelen over waarop dit gebaseerd was. Ik was wel al vroeg geïnteresseerd in de aandelenmarkten, en begreep niet hoe het mogelijk was dat je met investeren zo makkelijk geld kon verdienen (bijna alle grafieken gaan op de lange termijn immers de lucht in). Ik keek dan naar een aandeel en zei dan tegen mezelf “stel je voor dat je dit aandeel 5 jaar geleden gekocht had, dan had je nu 3000% winst gemaakt”, wat natuurlijk onzin is.

Gelukkig is Finance veel breder dan alleen de financiële markten. Finance ligt namelijk aan de basis van elk bedrijf. Geen enkel bedrijf kan korte- en langetermijndoelen realiseren als de financiën niet helder en op orde zijn. Als je wilt weten hoe het bedrijf ervoor staat, kijk je naar de balans en de winst en verliesrekening, die beide worden opgesteld en ‘bewaakt’ door Finance. Ik denk dat dit de reden was voor mij om voor Finance te kiezen; het begint bij het begin en geeft een een compleet beeld van een bedrijf.

Ik hoorde laatst de volgende definitie van het beroep van accountant die aansluit op bovenstaande: “The person in any business enterprise most likely to know what is actually going on, and least likely to be able to do anything about it”.

Als je in Finance werkt (Accountancy valt ook onder Finance) denk ik dat je inderdaad het meest zuivere en complete beeld hebt van wat er in een bedrijf gebeurt. Je ziet namelijk precies hoe er geld verdiend wordt en hoe het wordt uitgegeven. Zelf ben ik geen die-hard accountant en haal ik de meeste energie juist uit het brainstormen over strategie en uit het samenwerken met andere teams uit verschillende disciplines. Business Control bood daarom voor mij de perfecte oplossing gezien dit precies de brug slaat tussen strategie en de harde cijfers. Ongeveer de helft van mijn tijd ben ik puur bezig met de cijfers, en de andere helft werk ik samen met de andere disciplines om de cijfers te vertalen naar acties.

En wat nog belangrijker is: laten we eerlijk zijn en constateren dat ‘Finance’ sexyer klinkt dan bijvoorbeeld fiscaal recht ;).

“Als student heb je een scala aan mogelijkheden om je te ontwikkelen.”

Je bent tijdens je studententijd voorzitter geweest van de studievereniging Asset | Accounting & Finance. Hoe heb je die tijd ervaren en zou je andere studenten aanraden om ook actief te worden?

Er gaan nauwelijks dagen voorbij dat ik niet terugdenk aan mijn jaar als bestuurder. Niet alleen omdat het een leuk jaar was, maar vooral omdat ik nog dagelijks learnings gebruik, of probeer te gebruiken, die ik in mijn bestuursjaar heb opgedaan. Raad ik een bestuursjaar aan, of om actief te worden in de studentenvereniging? Dat hangt volledig af van de ontwikkelbehoefte van de persoon. Als student heb je een scala aan mogelijkheden om je te ontwikkelen. Het belangrijkste is dat je deze mogelijkheden aangrijpt en iets zoekt wat het beste bij jou past. Voor mij was dit Asset | Accounting & Finance, omdat zij voor mij de juiste balans hadden tussen een informele borrel op zijn tijd en de gedrevenheid om mooie professionele evenementen neer te zetten.

Waarom heb je gekozen voor Mars en kun je in het kort vertellen wat jouw functie behelst?

Er zijn meerdere redenen waarom ik Mars een geweldig bedrijf vind. Wat er voor mij het meeste uitsprong, was de familiecultuur die zich onder andere uitte in de nuchterheid van alle mensen die ik op de In-house dag sprak. Tijdens mijn bestuursjaar heb ik meer dan 25 bedrijven bezocht. Soms verbaasde ik mij over de stagiaires en eerstejaars die ik er tegenkwam die trots vertelden over de nachten die ze moesten doorwerken. Dit in tegenstelling tot Mars, dat de nadruk legt op professionaliteit en verantwoordelijkheid, maar ook belang hecht aan een gezonde werkcultuur.

Daarnaast sprak mij de FMCG-branche enorm aan omdat die heel tastbaar is. Ik lunch bijna iedere dag in de kantine van de grootste chocoladefabriek ter wereld. Achter glas zie ik op de lopende band de chocoladerepen voorbijkomen waar we diezelfde ochtend nog de optimale prijsstrategie voor hebben bepaald.

Hoe ziet je traineeship eruit?

De Mars Finance Leadership Experience (MFLE) bestaat uit een driejarig programma waar ongeveer zeven tot twaalf trainees wereldwijd jaarlijks aan beginnen. Het traineeship staat helemaal in het teken van persoonlijke ontwikkeling. Er is brede ondersteuning in de vorm van trainingen en mentorgesprekken om te zorgen dat je leercurve zo steil mogelijk is. In mijn eerste opdracht was ik ‘co-pilot’ van de Nederlandse chocolade- en petcaremarkt. Ik werkte vooral samen met sales en marketing om tot een optimaal product en klantportfolio te komen. Op een gemiddelde werkdag hield ik mij bezig met vragen als ‘Wat is de juiste prijs voor innovatie x?’, ‘Wat is de optimale promotiestrategie van M&M’s 300 gram?’ en ‘Welke grammages spelen we bij welke klant?’
Zo heb ik bijvoorbeeld al met verschillende lanceringen van nieuwe producten van o.a. Cesar en Pedigree meegeholpen. Die koop ik nu zelf in de winkel voor onze hond. Dat geeft me wel een kick.

Twee weken geleden, aan het begin van het tweede jaar van mijn traineeship, ben ik aan een nieuwe opdracht begonnen in Praag. Daar woon en werk ik van september 2018 tot september 2019. In Praag is het hoofdkantoor van Centraal Europa gevestigd. Mars maakt hier een sterke groei door die resulteert in nieuwe investeringsruimte. Mijn verantwoordelijkheid ligt o.a. in het identificeren van investeringsprojecten die naar verwachting in de toekomst groei zullen brengen.

Zijn er nog tips die je de huidige generatie studenten wilt meegeven?

Jazeker: take it easy! In mijn masterjaar waren er zo enorm veel strebers, onder wie ikzelf, inderdaad. Ik heb gezien dat die mentaliteit ten koste kan gaan van je mentale en fysieke gesteldheid. Mensen om mij heen kampten met stressklachten, overspannenheid en helaas zelfs burn-out. Het is het echt te zot voor woorden dat studenten en starters, de personen die in de bloei van hun leven moeten staan, vaak ernstige chronische mentale en fysieke gezondheidsklachten krijgen vanwege zelfopgelegde druk. For what?! Ja, social media maken van geluk en achievement een wedstrijd, en ja the sky is the limit (en alles daaronder is dus kennelijk onder the limit). Maar er is uiteindelijk maar één persoon verantwoordelijk voor je gezondheid en dat ben je zelf. Vandaar dat ik bewust het woord zelfopgelegd gebruik.

Een sketch die mij aanspreekt, gaat over een vader die ‘s avonds gebroken thuiskomt van zijn werk en voor de zoveelste keer tegen zijn zesjarige dochtertje aan de eettafel zegt: ‘Sorry babe, daddy has to work a bit more tonight, so I can’t play with the dolls’. Wanneer hij wegloopt vraagt het meisje aan de moeder: ‘Why does daddy always have to work at night?’ De moeder antwoordt: ‘Daddy has so much work that he can’t finish it during the day’. Waarop het dochtertje vraagt: ‘Then why don’t they put him in a slower group?’

Er zijn uiteraard genoeg redenen te verzinnen die het overwerken van de vader, en daarmee het gebrek aan tijd voor zijn dochtertje, op de korte termijn kunnen rechtvaardigen, maar het gaat meer om de onderliggende boodschap. Het lijkt voor velen van ons geen optie om gewoon een stapje terug te doen. We gaan maar door totdat we ’s nachts geen oog meer dichtdoen van het tobben en de stress en onze lichamen beginnen te haperen.
Als kinderen op de basisschool structureel hun weektaak niet afkrijgen, verschuiven ze naar een ‘slower group’. Dat is voor dat zesjarige meisje en haar klasgenootjes heel normaal. Op welke leeftijd besluiten we dat dit geen optie meer is en leggen we onszelf zoveel stress op dat we eronder bezwijken? Ik zou zeggen: als je structureel je weektaak niet afkrijgt en je ervaart hier chronische stress van, overweeg dan een slower group.