For the English version, click here Roger Dassen is geboren en getogen in Kerkrade, Zuid-Limburg. In 1988 rondde hij zijn opleiding Bedrijfseconomie af in Maastricht en is daarna bij Deloitte terechtgekomen. Hier heeft hij 30 jaar gewerkt, om uiteindelijk CEO van Deloitte Nederland en vice voorzitter van Deloitte Global te worden. Roger is getrouwd met Petra Dassen (burgemeester van Kerkrade) en samen hebben zij twee kinderen en twee honden. Na jaren de wereld over gereisd te hebben voor Deloitte, en gewoond te hebben in Los Angeles en New York, heeft hij de Accountancy achter zich gelaten en heeft hij in 2018 de rol van CFO bij ASML op zich genomen.  Je hebt een aantal jaren in het buitenland gewoond en gewerkt. Ben je geconfronteerd met grote verschillen tussen Nederland en het buitenland? Ik kan heel makkelijk aarden, waar ik ook zit. Ik voelde me in New York thuis toen ik daar zeven jaar heb gewoond, maar ik voelde me ook heel erg thuis in het westen van het land en in Limburg. Er zijn absoluut verschillen, daar is geen twijfel over mogelijk. Wat ik erg belangrijk vind, is beseffen dat er geen kwalitatieve verschillen zijn. Het leven in New York is niet beter dan in Kerkrade, het is gewoon anders.  In New York heb ik bijvoorbeeld enorm genoten van de culturele diversiteit van de stad en van de energie die er 24/7 heerst. In Los Angeles heb ik juist de creativiteit en de minder opgejaagde omgeving gewaardeerd. Iedere omgeving heeft zijn eigen charme en ik denk dat het een kunst is om die charme te herkennen, te accepteren en er maximaal van te genieten. Ik vond het mooi om in zo veel verschillende omgevingen geopereerd te hebben, maar het is absoluut niet zo dat ik nu terugga naar Kerkrade en denk: ‘hoe kan iemand die gelukkig was in New York, nu gelukkig worden in Kerkrade?’. Wonen en werken in het buitenland heeft absoluut zijn voordelen. Vooral Het erkennen van verschillen in culturen en erkennen dat verschillende omgevingen allemaal met hun eigen voor- en nadelen komen, vind ik wel heel erg belangrijk. Ik zou ook iedereen adviseren om vrij vroeg in je carrière een exchange of iets dergelijks te doen, want het is een verrijking om in een andere omgeving te werken.  Waarom heb je gekozen voor een carrière als Registeraccountant? Ik wilde eigenlijk altijd klassieke talen studeren, want ik vond Latijn en Grieks helemaal geweldig. Volgens mijn docente was er echter geen droog brood meer mee te verdienen. Het gymnasium werd in die tijd bijna afgeschaft in Nederland, dus de vraag is wat ik zou kunnen gaan doen als ik daadwerkelijk een studie Grieks en Latijn had afgemaakt.  Mijn vader werkte destijds bij de Belastingdienst en die kwam thuis met een aantal folders over Accountancy, dus toen ben ik dat maar gaan doen. Ik vond het ook echt leuk om bedrijven te leren kennen in alle facetten, dat is namelijk het leuke aan accountancy. Je leert in korte tijd heel veel verschillende bedrijven kennen, en ook heel veel verschillende onderdelen van bedrijven. Die diversiteit binnen accountancy is ook een beetje de attractie van het beroep. Er zijn heel veel mensen die beginnen bij een accountantskantoor en na een paar jaar weer vertrekken om intern bij een bedrijf te gaan werken. “Ik was ervan overtuigd dat dit het juiste was om te doen, ik kon die handtekening gewoonweg niet zetten.” Het niet goedkeuren van de jaarrekening van Ahold is een bekend gegeven uit je carrière en de nasleep was groot. Hoe heb je deze periode ervaren? Ik was ervan overtuigd dat dit het juiste was om te doen, ik kon die handtekening gewoonweg niet zetten. Daar waren wij het als Deloitte-team snel over eens. Ik kan je wel vertellen dat het een heftige periode was. Het was emotioneel zwaar, het tijdsbeslag was ook gigantisch. Ik werkte in die periode regelmatig 16-20 uur per dag. Ik was niet alleen natuurlijk. Er was een heel team betrokken bij deze zaak en het hele team wilde de onderste steen boven laten komen. Weet wel, als je zoiets doet, dat het je hele leven lang blijft achtervolgen. In 2002 is dit feestje begonnen en ik heb de laatste rechtszaak tegen mij persoonlijk gewonnen op mijn 51e verjaardag, op 22 september 2016, en daarmee was voor mij na 14 jaar het boek dicht. Best bizar dat je je moet verdedigen in een zaak waarin je zeker weet de juiste beslissing te hebben genomen. Zwaar en belastend die hele periode, maar ook ongelooflijk leerzaam.  Waarom heb je Deloitte verlaten, na de top bereikt te hebben? En hoe ben je bij ASML terechtgekomen? De trigger hiervoor was eigenlijk dat ik zelden thuis was. Mijn vrouw was burgemeester in noord Limburg, maar ik had nog een appartement in New York. In de weekenden was ik thuis. Bijna iedere week had ik wel een intercontinentale vlucht. Er komt dan een moment waarop je je moet afvragen of je de rol die je in je gezin hebt nog wel goed vervult. Dat heeft mij er uiteindelijk toe gebracht om weg te gaan bij Deloitte. Ik had het daar waanzinnig naar mijn zin, maar de inbreuk op mijn privéleven werd te groot. Toen klopte, wat mij betreft, het mooiste bedrijf van Nederland op de deur en was het snel gepiept. ASML is een prachtig bedrijf en het haalt je ook weer compleet uit je comfort zone. Daar waar ik bij Deloitte zo’n beetje ieder muizenhol en ieder onderdeel van het bedrijf kende, moest ik bij ASML weer op nul beginnen. Je kent bijna niemand, je kent de cultuur, de techniek, de klanten en het bedrijf niet en ik kan je vertellen dat die steile leercurve stiekem ook weer een cadeautje is. Ik ben ook wel heel erg nieuwsgierig en als je dan zo uit je comfort zone wordt gerukt, dan is dat  prachtig.  Heb je de ambitie om uiteindelijk Peter Wennink op te volgen als CEO, mocht de mogelijkheid zich voordoen?